Hier word ik blij van …

Onlangs kreeg ik dit bericht onder ogen: onderzoekers vinden de manier waarop we naar de dood kijken zorgelijk: de focus lijkt geheel op langer leven gericht, zonder aandacht voor het proces van de dood. Zie dit artikel.

Het leven zal in mijn ogen een positieve wending krijgen als we de dood als onderdeel van het leven omarmen, in plaats van er zo hard tegen te vechten. Dat is vechten tegen de natuur – we rekken daarmee het leven, maar ten koste van wat? En winnen doen we het nooit. Op naar een waardige, aandachtvolle stervensperiode in de warmte van de familie, in plaats van een koud ziekenhuisbed? Als een zon die langzaam ondergaat met een mooie warme gloed.